Kamp kijkt naar De Ruyter

Minister Kamp (VVD) gaat zich bemoeien met de restauratie van het standbeeld van Michiel de Ruyter in Vlissingen. Dat beloofde hij gisteren aan VVD-kamerlid Szabo. Die maakt zich zorgen dat het standbeeld geen opknapbeurt krijgt voordat volgend jaar wordt herdacht dat De Ruyter 400 jaar geleden werd geboren.

De gemeente Vlissingen wil een eventuele restauratie uitstellen om te voorkomen dat het standbeeld niet op zijn plek staat als de festiviteiten beginnen. Szabo noemdat dat vorige week in de PZC ‘verkeerde zuinigheid’.

Kamp zegde overigens geen geld toe voor de restauratie.

Bron: PZC

Beeld van De Ruyter niet gerestaureerd voor herdenking

Verkeerde Zeeuwse zuinigheid. Zo noemt VVD- Kamerlid Szabo de beslissing van de gemeente Vlissingen om het standbeeld van Michiel de Ruyter niet te restaureren voordat volgend jaar wordt herdacht dat de zeeheld vier eeuwen geleden werd geboren.

De Lokale Partij Vlissingen (LPV) luidde enkele maanden geleden de alarmklok. Als het standbeeld niet snel en deskundig wordt gerenoveerd, zou het binnenkort van zijn sokkel kunnen vallen. Haast was geboden, want het zou natuurlijk helemaal een blamage zijn als het standbeeld bij het begin van het herdenkingsjaar niet op zijn plek staat, omdat de restauratie nog niet zou zijn afgerond.

Voorbeeld
Szabo heeft de kwestie in Den Haag opgepikt. Eerder drong hij in schriftelijke vragen aan op meer bemoeienis van het kabinet met de herdenking van De Ruyter, die hij als een voorbeeld beschouwt voor alle Nederlanders. Nu maakt hij zich zorgen over de toestand van het standbeeld.
“Ik vind dit niet kunnen. We moeten ons schamen als we zo met dit soort beelden omgaan.” Szabo vindt dat met spoed tot restauratie moet worden overgegaan.

Een woordvoerster van de gemeente Vlissingen stelt dat de gemeenteraad binnenkort wordt gevraagd geld beschikbaar te stellen voor een restauratieonderzoek. Ook worden fondsen aangeschreven om subsidie aan te vragen.

Dat betekent dat de bronzen Michiel niet voor het herdenkingsjaar wordt gerestaureerd. Vlissingen wil niet het risico lopen dat het beeld niet op zijn plek staat als de festiviteiten rond 400 jaar Michiel de Ruyter plaatsvinden.

Verslonzen
Volgens Szabo is dat een beleid van niks. “Eerst laat de gemeente het beeld zolang verslonzen dat er geen tijd meer is om het te restaureren. Ik constateer dat daarop niet is geanticipeerd. Vorig jaar heeft de Rijksdienst voor Monumentenzorg achterstallig onderhoud vastgesteld. Waarom is met het oog op de herdenking niet meteen aangeklopt bij de centrale overheid?”

Szabo is niet overtuigd dat een tijdige restauratie onmogelijk is, ook al kampt Vlissingen met financiële problemen. “Waar een wil is, is een weg. Ook voor het geld.” Hij overweegt via Kamervragen alsnog een snelle restauratie te bewerkstelligen.

Raadslid W. Hirdes van de LPV vindt uitstel van de restauratie acceptabel. Hij is blij dat het standbeeld volgend jaar in ieder geval op zijn plek staat. “Onze grootste zorg was dat het beeld voor restauratie zou worden weggehaald en dat het door allerlei vertragingen niet op tijd terug zou zijn.”

Hij gaat er wel op aandringen dat het beeld er in januari ’pico bello’ bijstaat. De gemeente doet haar best om ervoor te zorgen dat het beeld er volgend jaar ’fatsoenlijk’ uitziet, aldus de woordvoerster.

Bron: PZC

Het hondje van Michiel

Vorige maand schreef ik over de deplorabele staat van het standbeeld van Michiel de Ruyter in Vlissingen.

In de reacties op die post, schreef Yvette: Ik weet nog dat mijn vriendin (ook woonachtig in Vlissingen!) mij vroeg goed te zoeken naar het hondje van Michiel......en die vond ik.. Wie zich heeft afgevraagd waar ze het over had, wel, ik heb van het weekend wat foto's gemaakt en het gaat hierover:

Het "hondje" vereist wat zoekwerk, want het is goed verborgen onder de linkerhand van Michiel.

En waarom ik "hondje" tussen aanhalingstekens schrijf? Omdat het geen hondje is. Maar veel mensen worden lichtelijk voor de gek gehouden door Vlissingers die beweren dat het een hondje is.

Een andere bewering die je wel eens hoort is dat het een lammetje zou zijn. En dit zou dan een verwijzing zijn naar de familie Lampsins, de eerste werkgevers van Michiel die hem de kans gaven om zijn droom, naar zee gaan, te verwezenlijken.

Maar goed, geen hondje dus en ook geen lammetje, maar wat dan wel.

Het boekje "Vlissingen door de eeuwen heen" geeft uitsluitsel: Let bij het bekijken van zijn beeld op het "hondje" dat in de mantel verborgen zit. In werkelijkheid is dit de gevestknop van zijn sierdegen, voorstellende een leeuwekop

En op de foto hiernaast is te zien dat dit inderdaad het geval is. Onder de kop is nog duidelijk een stuk van het sierdegen te zien. Al moet ik wel toegeven dat het niet echt een overtuigende leeuwenkop is. Maar een degen met een kop van een hond is wel erg ongeloofwaardig.

En schreef ik in de eerdere post al wat negatief over de gemeente Vlissingen die het standbeeld een beetje aan z'n lot overlaat. Nu gaan ze ook nog eens verkeerde voorlichting geven.

De gemeente laat PABO studenten een leskist opstellen met wetenswaardigheden over De Ruyter. Toekomstige leraren dus en wat gaan die de kinderen van Nederland leren?

Lees en huiver: Wie is die gietijzeren man op de boulevard toch die in zijn linkerhand zijn rechterhandschoen losjes vasthoudt en onder zijn oksel een staf met een hondenkop heeft geklemd?

Het is toch niet te geloven?????

Overigens heb ik totaal geen reactie meer gehad op mijn mail aan de Tweede Kamerleden. Blijkbaar was de verkiezing van hun nieuwe lijsttrekker interessanter. Ik zal binnenkort nog wel eens proberen en dan wat foto's bijvoegen om mijn woorden wat kracht bij te zetten.

Want ik heb nog wat detailfoto's gemaakt en daar word je niet vrolijk van.





Ook gepubliceerd op mijn dagelijkse weblog