En in dat geheimzinnige hokje kreeg hij gistermiddag bezoek van een ambtenaar, een restaurateur en iemand van Monumentenzorg. Het drietal bestudeerde de staat waarin het beeld verkeert.
Hun conclusie? Die is duidelijk: slecht. "Nog slechter dan we dachten", overstemt G. de Looff van de gemeente het oordeel. "Nu konden we eindelijk dichtbij staan. Die sokkel houdt het geen vijftien jaar meer, had de restaurateur voorspeld. Het brokkelt nog net niet af, maar is wel aan alle kanten behoorlijk gescheurd.
En het beeld van De Ruyter zit vol roest. Vooral onder zijn armen kun je bobbels zien: daar is vocht onder het schilderwerk gekomen. Dat kon gebeuren, doordat het beeld van boven open is. Misschien moet dat dicht." Maar 'Michieltje' staat meer te wachten. Een nieuw likje verf, om te beginnen. Volgende week komt iemand het beeld schuren, in de primer zetten en het beeld in de originele kleur schilderen. Vandaar de steigers. Bovendien komt volgende week ook de restaurateur terug voor een kostenraming. Die loopt in de tonnen, verklapt De Looff alvast.
Gelukkig heeft de gemeente de tijd om dat bij elkaar te zoeken. Het beeld wordt pas in 2008 of 2009 gerestaureerd. Sowieso na het De Ruyter-jaar maar ook na het verkrijgen van alle vergunningen. Dat zijn er nogal wat. Van Monumentenzorg is er een nodig, van de gemeente, maar ook van het waterschap omdat wordt gewerkt op de zeewering. De Looff: "Bovendien weten we nog niet hoe we het beeld uit elkaar moeten halen. Het is een zwaargewicht van tien ton. Dat doe je niet even. Nu zijn we ertoe gedwongen."Bron: PZC / Foto (boven): Lex de Meester / Foto (onder): Willem Woznitza.
